Przy pomocy tak zwanej lampki zajętości można wskazać status połączenia obcych telefonów na własnym aparacie. Lampka zajętości, po angielsku busy lamp field, jest cechą inteligentnych telefonów systemowych i jest dostępna również w nowoczesnym otoczeniu Voice over IP. Może ona być fizycznie wbudowana w telefon, udostępniona jako dodatkowy moduł do podłączenia do telefonu, lub w formie oprogramowania na PC. Aby móc korzystać z lampki zajętości, to instalacje telefoniczne lub serwery Voice over IP muszą wspierać tę dodatkową cechę. Liczba dostępnych na telefonie lampek zajętości może się mocno zmieniać zależnie od typu i zakresu zastosowania.
Lampki zajętości są z reguły bezpośrednio połączone z przynależnymi przyciskami funkcyjnymi. Są one przyporządkowane do pojedynczych lampek i można je używać do różnych funkcji. Aby pokazać status aparatu, można zastosować stale palącą się lub migającą lampkę. Często stale paląca się lampka sygnalizuje trwającą rozmowę a migająca przychodzącą. Zależnie od tego statusu można przy pomocy przynależnego przycisku funkcyjnego przejąć lub przyjąć połączenie. Jeśli łącze jest wolne, to poprzez naciśniecie przycisku funkcyjnego zostanie nawiązane z nim połączenie. W rozwiązaniach w komputerze bazujących na oprogramowaniu to te działania można wywołać kliknięciem myszki.
Lampka zajętości jest typową cechą dodatkową telefonu szef-sekretarz. Wspiera ona zarzadzanie połączeniami sekretarza i umożliwia przekazywanie połączeń do szefa, odbieranie lub przejmowanie rozmów i rozpoznawanie aktualnego statusu telefonu w biurze szefa.
Jeśli mobilne telefony są zintegrowane z otoczeniem Fixed Mobile Convergence (FMC), to można ustawić lampki zajętości również dla telefonów komórkowych lub smartfonów. W takich przypadkach lampka zajętości w biurze pokazuje, gdy pracownik właśnie telefonuje przy pomocy telefonu komórkowego lub smartfona, nawet gdy sam się znajduje w całkiem innym miejscu. Telefon komórkowy jest podłączony do lampki zajętości jak normalny numer wewnętrzny.