DECT (Digital Enhanced Cordless Telecommunications) to nazwa standardu bezprzewodowego systemu transmisji sygnałów telefonicznych i danych.
Standard DECT jest często używany w telefonii bezprzewodowej wewnątrz budynków. Telefon bezprzewodowy, działający zgodnie z tym standardem, zwykle składa się ze stacji bazowej oraz jednego lub więcej telefonów.
Stacja bazowa DECT jest podłączona do sieci linią telefoniczną, analogową lub cyfrową. Obsługuje części radiową połączenia telefonu oraz transmisję głosu przez telefony. Systemy wykorzystujące standard DECT pozwalają pojedynczej stacji bazowej obsługiwać do 6 telefonów bezprzewodowych. Zakres częstotliwości radiowych to pasmo w okolicy 2 GHz, a zasięg to: do 50 metrów w pomieszczeniach i do 300 metrów w otwartej przestrzeni. Szybkość standardowej transmisji danych to 32 kilobitów na sekundę. Ponieważ maksymalna moc nadawania stacji bazowej jest ograniczona, większy zasięg można osiągnąć tylko dzięki dodatkowym urządzaniom wspomagającym.
Aby działać, słuchawki muszą zostać uwierzytelnione przez stację bazową. Na ogół osiąga się to poprzez zastosowanie kodu PIN, definiowanego przez użytkownika. Standard DECT dopuszcza również zaszyfrowany transfer danych użytkownika, co chroni go przed nieautoryzowanym dostępem; ten typ transmisji jest jednak stosowany stosunkowo rzadko.
W celu zmniejszenia smogu elektromagnetycznego w DECT stosowane są różne sposoby minimalizowania mocy stacji bazowych i aparatów w trybie bezczynności. Metody te są często nazywane ECO DECT.